Hi leuke dame.

Wat fijn dat je mijn verhaal wilt gaan lezen! 

Ik zal mij even voorstellen, Annemieke (1979) , getrouwd in 2000.

Onze 1e zoon geboren in  mei 2000, 2e  zoon in jan 2002, 3e zoon in juni 2003, dochter in maart 2005 en onze jongste in maart 2009. Best snel op elkaar hebben wij onze kinderen gekregen. Tijdens de zwangerschap van de 3e begon ik bekken klachten te krijgen, was veel moe en had veel last van migraine. Na de 3e  zwangerschap ging de bekkenpijn vrij snel weg, maar bleef ik wel andere klachten houden. Tijdens de zwangerschap van de 4e heb ik heftige bekkenpijn gehad. Met thuiszorg en bedlegerig was dit een verdrietige tijd met kleine kinderen.

Ik heb bijna 2 jaar beneden een bed gehad en een rolstoel in huis. Ik krabbelde wel weer op, maar helemaal klachten vrij was ik niet. Ik ben opgevoed met de mening.. “als je hoofd het wilt moet je lichaam luisteren” en “kom op peper in je reet en gaan”.. dus dat was ook mijn motto in die tijd. Gewoon doorgaan. Tijdens de 5e zwangerschap heb ik helemaal nergens last van gehad. Heel bijzonder!

Maar na de zwangerschap kwamen er meerdere klachten bij.. last van mijn stuitje, bekken, rug, migraine, moeheid (echt wel extreem) maagzuur… mijn hoofd wilde wel leuke dingen doen, maar mijn lijf schreeuwde (weet ik nu) STOP, maar dat heb ik jarenlang genegeerd waardoor ik chronisch ziek werd. Ik heb wel buitenshuis nog een baan gehad maar eigenlijk was dat ook echt op mn tenen lopen (zo weet ik nu) ik was van mening, “iedereen kan dit dus ik ook”.

Bij de huisarts werden mijn klachten snel “gegooid” op de hoeveelheid kinderen en daar werd ik vaak verdrietig van. Ik had helemaal geen “last” van de hoeveelheid kinderen. Sterker nog, ik genoot als er op een middag voor ieder kind een kind kwam spelen en we met zn 10-en koekjes gingen bakken ed. Maar was dat voor mijn lijf ook handig?? Ik weet nu dat dat een keiharde NEE is, maar ook toen geloofde ik de overtuiging, als je het met je hoofd wilt dan moet je lichaam volgen.

Tijdens de corona epidemie, heb ik ook 2x corona gehad. Maar ja… waar komen na die tijd de klachten dan vandaan? Long covid? Of bestonden eigenlijk alle klachten er ook al voor die tijd?!

Tijdens het Kantel Programma heb ik geleerd dat ik JUIST naar mijn lichaam moet luisteren! Mijn lichaam geeft zoveel signalen!

Toen ik in september ’23 begon met het Kantel Programma kon nog geen 50 stappen zetten. Als ik naar het toilet oid was geweest moest ik echt bijkomen. Mijn lijf deed overal pijn, had jicht aanvallen en diverse ontstekingen in mijn lijf. Ik snapte er geen bal van. Mijn hoofd was helder en vol ideeën maar mijn lijf deed niet mee. Mijn grens aangeven was niet zo moeilijk want ik kon toch niks… Ik ben begonnen aan het programma met echt het idee dat dit het laatste redmiddel hopelijk zou zijn! Van alternatieve geneeskunde naar ziekenhuis bezoeken.. ik wist het echt niet meer. 

Het programma is zo opgebouwd dat dus zelfs als je “denkt” niks meer te kunnen, gaat er toch wat gebeuren! Ik had echt NOOIT gedacht dat ik binnen 13 weken 2 km zou kunnen lopen! Maar het gebeurde echt. Je doet het programma op je eigen tempo. Je begint echt heel erg langzaam met oefeningen waarvan je denk… huh gaat dit mij helpen? En na een week de 1e oefeningen te hebben gedaan kon ik van de bank opstaan zonder enorme stijfheid en enorme pijn!

Tuurlijk is het geen wonder middel dat na 3 weken alle pijn opgelost is. Maar wel dat je merkt dat je meer kan, langere uithoudingsvermogen en uiteindelijk toch echt veeeeeeel minder pijn en zelfs op plekken geen pijn meer! En als ik dan ongesteld ben en ik “een pijntje” heb heb ik geleerd hoe ik daar op kan reageren en welke oefeningen daarvoor zijn. En zelfs… als er een andere pijn in één keer komt dan weet ik ook hoe ik daarop kan reageren en welke oefening daarbij hoort.

Je krijgt zo enorm veel informatie mentaal en fysiek dat je weet hoe je erop moet reageren. Was het makkelijk? Zeker niet. Het is een rete zwaar traject! Voor mij was het ook echt, de oefeningen doen en dat was het dan wel voor die dag… Ik had en heb het volste vertrouwen in Paul en Chantal. Ik denk ook wel dat je dat moet hebben voordat je begint, zodat je ook gewoon even klakkeloos doet wat zij je vertellen zonder erbij te denk, maar de fysio zei toen dat, of op yoga vertelde ze dit of mijn diëtiste zeg dat… Dat gaat je echt alleen maar tegenwerken. Gelukkig doen Paul en Chantal kennismaking gesprekken zodat je er ook echt een goed gevoel bij krijgt en weet dat je ze voor 100% kan vertrouwen.

Elke week stuurde ik een kantelkroniek naar Paul en Chantal. Daarin geef je aan hoe het ging die week, waar je tegenaan liep, wat je zou willen verbeteren ed. Daar kreeg ik ook hele liefdevolle feedback op terug gekregen. Soms op de vingers tikkend, maar dat was ook gewoon heeel verhelderend! Je krijgt er een uitleg bij. Soms ook gewoon… “omdat wij de expertise hebben en weten dat het werkt”. En ze hebben gelijk (gehad). In september ’24 ging onze oudste zoon trouwen. Ik zag daar enorm tegenop en besprak dat met Chantal. Zij heeft mij echt bemoedig en aangemoedigd! En jawel hoor! Ik ben er de hele dag bij geweest. Tussendoor even oefeningen gedaan, mijn grens goed in de gaten gehouden en tijdens een rustig moment even opgeladen. 

Nu ben je misschien benieuwd hoe het nu gaat… 😉 

Check de 2e video een jaar na mijn kanteltraject….

Je mag uiteraard altijd mij een bericht sturen voor details, maar als ik het even kort beschrijf gaat het nu (aug 2025) nog steeds fijn. Ik doe nog veel de oefeningen uit het programma. Ik dacht dat ik goed grenzen aan kon geven maar dat was helemaal niet zo. Ik ben daarmee nog veel aan het oefenen en kijk / luister nog regelmatig modules uit het programma om meer inzicht te krijgen. Toch hoor je telkens wat anders omdat je weer wat “gegroeid” bent. Ik merk dat ook met de oefeningen. Voor mij gaan ze ook steeds makkelijker en voelt het als steeds meer verdieping.

Kortom ik ben ontzettend dankbaar dat ik het Kantel Programma heb gevolgd en dat het online kon. Ik had dit nooit kunnen doen als ik wekelijks ergens naartoe had gemoeten. Nu kon het vanuit huis, maar zeker niet alleen! Ik heb me niet eenzaam gevoeld tijdens het traject ( en ook nu niet). Op de support kan je nog steeds een beroep doen voor tips, mentaal met Chantal en fysiek met Paul.